Fehmi Koru*
Saadet Partisi önderi Temel Karamollaoğlu katıldığı Karar-TV programında birinci kere ‘ittifak içerisinde ittifak’ diye bir formülden kelam etti. Kendi kulaklarımla işitmesem inanmazdım. İnanmazdım, zira üçüncü buluşmalarını kısa mühlet sonra gerçekleştirecek altı önderden oluşan muhalif cephenin bütün önderleri üzere o da, yakın vakitlere kadar, ‘anca birlikte kanca beraber’ görüşündeydi.
Artık değil. İttifak yerinde kalmaya devam etsin ancak onu oluşturması beklenen altı partiden kimileri -herhalde Saadet, DEVA ve Gelecek partileri- kendi ortalarında öbür bir ittifakla seçime girsinler görüşü daha ağır basmaya başladı.
Sırf Saadet, DEVA ve Gelecek partilerinde değil, CHP ve GÜZEL Parti takımlarında da…
Şaşırdım mı?
Hayır şaşırmadım.
Ne diyordu dün değerlendirmesini burada aktardığım yazısında İsrailli gazeteci, ne diyordu?
“Artık Türkiye ile ilgili hiçbir şey kimseyi şaşırtmıyor” değil mi?
Karamollaoğlu’nu hafif tertip görüş değiştirmeye sevk eden gelişme, Millet İttifakı çatısı altında toplanması beklenen altı partinin önderlerinin üçüncü buluşmasını partisi ismine düzenlemeyi üstlenen Demokrat Parti önderi Gültekin Uysal’ın -artık nereden icap ettiyse- attığı cumhurbaşkanı adaylığı için öngördüğü üç unsurluk ölçüyle ilgili bildirisi olmalı.
Daha doğrusu o bildirinin “20 yıllık AKP periyodunda sorumluluğa ortak olmamış olmak” diyen birinci maddesi…
Herkes bu unsurla kast edilenleri iddiada zorlanmadı: AK Parti’nin son periyoduna kadar içerisinde bulunmuş, biri iktisat bakanlığı, dışişleri bakanlığı ve başbakan yardımcılığı, oburu danışmanlık, dışişleri bakanlığı ve başbakanlık yapmış Ali Babacan ile Ahmet Davutoğlu’nu…
Sonradan “Ben onları değil, Beştepe etrafında kümelenmiş dar çıkar kümelerini kast ettim” diye tevil yoluna başvurulmuş olsa da, birinci bildiri bütün tartısıyla ortada…
İki başkan o birinci iletiden “İstenmiyorsun artık, gerini dön ve çık” tavsiyesi sonucunu çıkarmamış olamaz.
Neden sanki bu türlü bir bildiri verme muhtaçlığı duydu altılı birlikteliğin en zayıf halkasını teşkil eden önder?
Bu sorunun karşılığı yok.
Yok, zira o ileti en zayıf halkanın cirmini aşar tartıda.
Benim yorumum
Muhalefet cephesini oluşturan partilerin idare takımları ortasında günü gerçek okuyamayanlar var. Süleyman Demirel’e yakıştırılan “Kaynamayan tencerenin yerinden etmeyeceği iktidar yoktur” vecizesi pek birçoklarının ağzında pelesenk olmuş durumda.
“Ekonomik kasvetler had safhada, insanlarımızın birçok fakirlik sonunun, onların da değerli bir kısmı açlık hududunun altında. Hayat pahalılığı halkı kırıp geçiriyor. Bu türlü bir ortamda halk hala AK Parti’ye yine iktidar, Tayyip Erdoğan’a da cumhurbaşkanı olma imkanı verecek değil ya…”
Bu türlü düşündükleri üzere, bu fikirleri partilerinin içinde yer alması beklenen ittifakla ilgili değerlendirmelerini de etkiliyor.
“DEVA Partisi, Gelecek Partisi, Saadet Partisi ittifak içerisinde bulunmazsa, herbiri seçime farklı ayrı girdikleri takdirde bu üç parti yüzde 7 seçim barajına takılır; onlara oy vermeyi düşünen ve düşünecek olan seçmenler baraja takılacak o partilere oy vermek yerine, ‘AK Parti iktidardan Tayyip Erdoğan cumhurbaşkanlığından gitsin’ diye oylarını CHP ve YETERLİ Parti’den birine vermeyi tercih ederler. O sayede bizim parti daha çok milletvekili çıkarır.”
Zihinlerinde bu hesap yatıyor.
Kimi bu hesapları içinde saklıyor, kimi diğerleriyle da paylaşıyor.
Söyleyemeyen, içlerinde saklayanlara tercüman olmuş görünüyor Gültekin Uysal…
Herhalde onun da kendisiyle ilgili bir hesabı vardır.
Yanlışsız bir hesap mı bu?
Bugünü temel alırsak hesap kimilerimize ‘doğru’ görünebilir.
Lakin daha seçime gün saymaya başlanmadı. Önümüzde hala 14 ay var. İktidar seçim tarihini erkene çekmek istese bile, onu kendisi için en uygun vakitte yapmayı düşüneceğinden, onun da kendi hesabı devreye girecektir.
Geçmişte ısrarla söz edilmiş kimi ülkelere yönelik olumsuz değerlendirmelerden bir çırpıda vazgeçilmesi, Birleşik Arap Emirlikleri, İsrail, önümüzdeki günlerde Suudi Arabistan ve Mısır ile yıkılmış köprülerin tekrar kurulmaya çalışılması boşuna mı sanıyoruz?
Rusya-Ukrayna savaşında arabuluculuk yahut garantörlük beklentileri bile kararsızlardan üç puanı AK Parti’den yana kararlı hale getirmeye yetti.
Hele bir de bu yakınlaşmaların ekonomiyi rahatlatabileceğini düşündüren kimi olumlu dolarsal gelişmeler ufukta görünürse…
İşlerin yoluna girebileceği umudu bile bugünkü tabloyu değiştirmeye ve muhalefetin hesaplarını bozmaya yetebilir…
Milletin istediği yalnızca umut…
Küçük hesaplar yüzünden milletin umut beklentisini şimdi fark edemeyen muhalefet cephesine karşılık, iktidar cephesinin sonrasında hayal olduğu ortaya çıkacak olsa dahi seçime giderken ortalığa salıvereceği umut hissi, kararsız görünenleri ve muhalefet partilerinin kendilerine çekmeyi düşündüğü Saadet, DEVA ve Gelecek seçmenlerini etkileyebilir.
Çantada keklik saydıkları seçimi bir defa daha kaybedebilir muhalefet cephesi…
Son cumhurbaşkanlığı seçiminin yapıldığı 2018’de yaşanan hayal kırıklığından ders çıkartamamış olanlar, o zamanki küçük hesaplarından daha küçük bir hesabı bu seçimde tekrar yaşayabilirler.
Temel Karamollaoğlu’nun seslendirdiği ‘ittifak içerisinde yeni ittifak’ projesini ise yabana atmış değilim.
Küçük hesaplarıyla içlerinden uzaklaştırdıkları üç partinin kendi ortalarında oluşturacakları ittifak, onların başka ayrı duruşlarını anlamakta zorlanan oy alabilecekleri seçmen kitlesi tarafından esasen bekledikleri bir müjde olarak yorumlanabilir ve kararsızlar ile onlar içlerinde yer alıyor diye altı partili ittifaka oy vermeyi düşünenler, oylarını, Saadet, DEVA ve Gelecek partilerinden oluşacak yeni ittifaka yöneltebilirler.
Enteresan bir periyoda gerçek yol alındığı kesin.
Gültekin Uysal’ın seslendirdiği iletiyle karışan ortam hele bir yatışsın, halkın yönelişinin ne tarafa gerçek olduğunu anlarız.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
