Fehmi Koru*
Seçime kadar geçecek mühlet, muhalefeti oluşturan partiler açısından, kendilerini belirli bir seçmen kitlesine beğendirme hedefli çalışmalarla geçecek.
İktidar cephesi açısından da, tıpkı müddet, yeni küskünler yaratmama ve kendilerini birebir seçmen kitlesini yeniden partilerine oy vermeye ikna etme uğraşıyla geçecek.
Türkiye’nin bundan sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi tutumu belirleyecek.
Savlı görünebilecek bu üç cümle üzerinde düşünülmesini bekliyorum.
Birlikte düşünelim
Ülkemiz insanı yarım yüzyıldan fazladır oyunu daima şuurlu kullandı. O şuurun eseri olan iktidarları beğenmeyen demokrasiyle ortası uygun olmayan bir anlayış, vakit zaman gidişi müdahaleleriyle durdursa da, her müdahale sonrasında sandık yine hakem olduğunda, tıpkı şuur bildiği sonucu sandıktan çıkarmayı başardı.
İktidar toplumun yarısının iradesi istikametinde belirlendi daima.
Ülkede iktidar olma muvaffakiyetini gösterenler bu gerçek ışığında hareket ettiler ve ülkenin bahtına yüklerini bu gerçek ışığında koyabildiler.
Buna ‘merkezin iktidara direkt yahut dolaylı hakimiyeti’ diyebiliriz.
‘Merkeze ait’ sayılan bedelleri, siyasi hayatta, demokrasi, cumhuriyet, adalet, özgürlükçü anlayış, laiklik ve dine hürmet üzere temel ilkeler oluşturuyor.
O prensiplerin bazısına kimi insanlarımız daha az sempati gösterse de, genel toplamda, bu prensiplerin bütününe birebir derecede sahip çıkan partiler etrafında iktidarı oluşturdu toplum.
AK Parti kuruluşu öncesinde bu gerçeğin farkındaydı. Daha kurulmadan ANAR’a yaptırdığı araştırmalar ve Ankara’da konseyi Siyaset Araştırmaları Merkezi’nde (PAM) yapılan tartışmalarda kendini aşikâr eden bu gerçeklik, AK Parti’nin bu gerçekliğe uygun bir takım ve programla yola çıkmasını sağlamıştı.
Unutulduğu fark edildiği için hatırlatmak gerekiyor: AK Parti’yi iktidara yalnızca yüzde 35 oy taşıdı; her üç bireyden birinin oyu. İktidarının birinci on yılında izlediği siyasetlerin ‘kapsayıcılığı’ sayesinde partinin oy tabanı genişledi ve her iki bireyden birinin oyunu alacak duruma o denli gelindi.
Bugün ise AK Parti lakin takviyeyle iktidarda durabiliyor.
Kuruluşunda dayanağını alabildiği orana, hatta bir az daha altına geriledi seçmen takviyesi.
Her dört seçmenden birini ‘kararsız’ saflara kaybetti AK Parti.
‘Merkez değerler’den -hiç değilse değerli bazılarından- uzaklaştığı imajı sebebiyle…
Uzaklaştığı pahalar, kuruluşu yahut sonrasında onunla birlikte olmuş, başarılarına katkıda bulunmuş isimleri yine düşünmeye, içlerinden kimilerini AK Parti ile yollarını ayırmaya sevk etti. Onlardan iki isim, Ali Babacan ve Ahmet Davutoğlu, vaktiyle AK Parti’nin temsil ettiği kıymetleri tekrar sahiplenen partilerle kamuoyu önüne çıktılar.
Onların siyasette partilerle varlık göstermeleri iki sonuç doğurdu:
Daha evvel AK Parti’ye oy vermiş bir kitle, DEVA ve Gelecek partilerinin AK Parti’nin muvaffakiyet periyodundan tanıdığı iki ismin önderliğinde kurulmaları sonrasında, kendi siyasi hallerini sorgulamaya başladı.
‘Merkez’ denilebilecek kıymetlerle -hiç değilse bazılarıyla- sorunu olan yahut o kıymetleri toplumun kabullerinden farklı anlayan partileri de değişmeye zorladı.
Bugün genel seçmen kitlesi içerisinden kıymetli sayıda bir kesim eskisi kadar rahatlıkla ‘‘AK Partiliyim’’ diyemiyorsa, bu, sadece AK Parti’nin farklılaşması yüzünden değil, DEVA ve Gelecek partilerinin siyasi hayattaki varlıklarından da kaynaklanıyor.
MHP’den kopanların çekirdeğinde yer aldığı YETERLİ Parti’nin kendisini konuşlandırdığı yer ile CHP’nin Kemal Kılıçdaroğlu versiyonu da, DEVA ve Gelecek partilerinin ‘merkeze ait’ sayılan pahalarla siyasi hayattaki varlıklarının sağladığı kolaylığın sonucudur.
Bir noktaya kadar da Temel Karamollaoğlu liderliğindeki Saadet Partisi’nin…
Vakit içerisinde eski AK Parti seçmenlerinden birtakımı DÜZGÜN Parti’yle buluşabildi, İstanbul belediye başkanlığı seçiminde CHP’nin adayına oy verebildi.
Deva ve Gelecek partilerine de giden oldu.
Lakin yeniden de hala ‘kararsız’ manzarada hiç de azımsanmayacak sayıda eski AK Parti seçmeni var ve bunların oylarının sandığa nasıl yansıyacağı ülkenin bundan sonra nasıl yönetileceğini de belirleyecek.
Tekrar AK Parti’ye oy vermeye ikna edilebilirlerse diğer, AK Parti dışındaki muhalefet yanında oylarıyla yer alırlarsa daha öbür bir ülke olacak Türkiye.
Onun içindir ki, bu yazının girişine, ‘‘Türkiye’nin bundan sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi tutumu belirleyecek’’ karar cümlesini yerleştirdim.
Ali Babacan’ın başkanı olduğu Deva Partisi’nin, cumhurbaşkanlığı seçiminde, öteki beş muhalefet partisiyle birlikte hareket etmekle birlikte, milletvekili seçimine kendi başına gireceğini açıklaması bu gerçeğin bir dereceye kadar farkında olduğunu gösteriyor.
Milletvekili seçiminde ittifak içerisinde bulunmanın bir manası yeni seçim yasası sonrası kalmadı aslında.
CHP yahut DÜZGÜN Parti listelerinden gösterilecek adaylarla seçime gidilmesi, yalnız iki yeni partinin varlık sebebini ortadan kaldırmayla sonuçlanmaz, Millet İttifakı’nın iktidar beklentisini de boşa çıkartabilir.
[Bu iki parti içerisinden -özellikle ÂLÂ Parti’den- kimileri, İttifak’ta Deva ve Gelecek yer almasa kararsızların kendi partileri ortasında oylarını bölüştüreceklerini düşünüyor; hiç değilse o denli düşündüklerini aşikâr ediyorlar. Halbuki hala ‘kararsız’ olan seçmen çeşitli sebeplerle CHP ve DÜZGÜN Parti’ye oy vermektense AK Parti tarafından tekrar ikna edilmeyi daha kolay kabullenebilecek bir kitle. O denli olmasaydı, anketlere ‘kararsız’ olduklarını söyleyecek yerde CHP yahut YETERLİ Parti’ye oy vereceklerini şimdiden söyleyebilirlerdi. Onlar Deva ve Gelecek partilerinin kendilerini daha cazip hale getirmesini bekledikleri için bulundukları yerdeler. Kararsızlıkları ondan.]
Seçime fazla vakit kalmadı. Tarafların ellerini çabuk tutmaları gerekiyor.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
